Betadine 100 mg/ml, roztwór na skórę, 30 ml (import równoległy Pharmapoint)

Opis

Produkt pochodzi z importu równoległego. Dowiedz się więcej o imporcie równoległym.

Lek Betadine 100 mg/ml, roztwór na skórę - jest przeznaczony wyłącznie do stosowania na skórę. Działa on na wiele drobnoustrojów (bakteriobójczo, grzybobójczo, selektywnie wirusobójczo i przeciwpierwotniakowo).

Wskazania

Lek jest wskazany do dezynfekcji skóry przed iniekcją, pobraniem krwi, biopsją igłową, transfuzją, dezynfekcją skóry i błon śluzowych przed zabiegami chirurgicznymi, do aseptycznego zaopatrzenia ran, leczenia infekcji bakteryjnych i grzybiczych oraz całkowitej i częściowej dezynfekcji pacjenta przed operacją.

Substancja czynna: Polyvidonum iodinatum

Skład

Substancja czynna

1 ml roztworu zawiera 100 mg powidonu jodowanego

Pozstałe składniki

glicerol, nonoxynol 9, kwas cytrynowy bezwodny, disodu fosforan bezwodny, sodu wodorotlenek, woda oczyszczona.

Dawkowanie

Ten lek należy zawsze stosować dokładnie tak, jak to opisano w ulotce dla pacjenta lub według zaleceń lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Lek Betadine, 100 mg/ml, roztwór na skórę, stosuje się albo w postaci nierozcieńczonej albo w postaci 10% wodnego roztworu leku (rozcieńczenie 1:10) lub 1% wodnego roztworu leku (rozcieńczenie 1:100), w zależności od miejsca aplikacji.

Rozcieńczony roztwór należy przygotowywać bezpośrednio przed zastosowaniem.

W dezynfekcji skóry przed iniekcją, pobieraniem krwi, biopsją igłową, transfuzją lub infuzją lek nakłada się na zdrową nieuszkodzoną skórę na 1–2 minuty.

W przypadku aseptycznego zaopatrywania ran, w dezynfekcji błon śluzowych i leczeniu infekcji bakteryjnych i grzybiczych należy stosować 10% (1:10) roztwór leku.

W przypadku kąpieli pacjenta przed operacją należy stosować 1% (1:100) roztwór leku, przy czym najlepiej równomiernie rozprowadzić rozcieńczony roztwór po całym ciele pacjenta i pozostawić go na przynajmniej 2 minuty, a następnie spłukać letnią wodą.

Podczas przygotowania do operacji należy unikać zbierania się leku pod pacjentem. Przedłużona ekspozycja na lek może wywoływać podrażnienie lub rzadziej ciężkie reakcje skórne. Chemiczne oparzenia skóry mogą wystąpić na skutek zbierania się płynu.

Stosowanie leku u dzieci i młodzieży

U noworodków i niemowląt do 6. miesiąca życia lek można stosować wyłącznie wtedy gdy zadecyduje o tym lekarz w przypadku potwierdzonego rozpoznania i ścisłych wskazań do stosowania jodowanego powidonu. Należy monitorować czynność tarczycy.

Noworodki i niemowlęta do 6. miesiąca życia są zagrożone rozwojem niedoczynności tarczycy po podaniu dużych ilości jodu. Dlatego u noworodków i niemowląt do 6. miesiąca życia stosowanie tego leku powinno być ograniczone do bezwzględnego minimum, z uwagi na znaczne przenikanie leku przez skórę do organizmu i zwiększoną wrażliwość na jod. Należy bezwzględnie chronić dziecko przed połknięciem leku.

Przeciwwskazania

Kiedy nie stosować leku Betadine, 100 mg/ml, roztwór na skórę

jeśli pacjent ma uczulenie na jod lub powidon, lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku,

jeśli u pacjenta rozpoznano nadczynność tarczycy lub inne jawne choroby tarczycy,

jeśli u pacjenta występuje opryszczkowe zapalenie skóry (choroba Duhringa),

jeśli pacjent ma niewydolność nerek,

przed i po leczeniu nadczynności tarczycy jodem radioaktywnym, lub badaniu z użyciem jodu radioaktywnego.

Zawartość:

30 ml

Sposób przechowywania: poniżej 25°C

Producent / Podmiot odpowiedzialny: PHARMAPOINT

Pozwolenie: MZ 292/20

Ważne przed zastosowaniem Ostrzeżenia

To jest lek. Dla bezpieczeństwa stosuj go zgodnie z ulotką dołączoną do opakowania. Nie przekraczaj maksymalnej dawki leku. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.

Przed rozpoczęciem stosowania leku należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.

U pacjentów z utajonymi zaburzeniami czynności tarczycy (szczególnie u osób w podeszłym wieku), stosowanie tego leku dłużej niż przez 14 dni lub stosowanie go na dużych powierzchniach skóry (ponad 10% powierzchni ciała) jest dozwolone jedynie wtedy, gdy zadecyduje o tym lekarz, po starannym rozważeniu oczekiwanych korzyści i możliwego ryzyka. W takim przypadku lekarz powinien obserwować czy u pacjenta nie występują wczesne objawy nadczynności tarczycy i kontrolować czynność tarczycy, nawet po zaprzestaniu leczenia (do 3 miesięcy).

Podczas przygotowania do operacji należy unikać zbierania się leku pod pacjentem. Przedłużone narażenie na lek może wywoływać podrażnienie lub rzadziej ciężkie reakcje skórne. Chemiczne oparzenia skóry mogą wystąpić na skutek zbierania się płynu. W przypadku podrażnienia skóry, kontaktowego zapalenia skóry lub nadwrażliwości na lek, należy zaprzestać jego stosowania.

Nie podgrzewać leku przed aplikacją. Przechowywać w miejscu niedostępnym dla dzieci.

Pacjenci z wolem tarczycy, guzkami tarczycy lub innymi nieostrymi chorobami tarczycy, są zagrożeni rozwojem nadczynności tarczycy po podaniu dużych ilości jodu. U tych pacjentów nie należy stosować leku długotrwale ani na duże powierzchnie skóry, chyba że o konieczności zastosowania leku zadecydował lekarz. Lekarz powinien obserwować, czy u pacjenta nie wystąpiły wczesne objawy nadczynności tarczycy i kontrolować czynność tarczycy.

Należy zachować szczególną ostrożność w razie regularnego stosowania u pacjentów z istniejącą wcześniej niewydolnością nerek.

Należy unikać stosowania leku BETADINE, 100 mg/ml, roztwór na skórę, u pacjentów leczonych litem.

Stosowanie leku może być przyczyną zmniejszonej absorpcji jodu przez tarczycę, co może zaburzać wyniki niektórych badań i utrudniać przeprowadzenie niektórych badań (scyntygrafia tarczycy, oznaczanie jodu związanego z białkiem, zabiegi diagnostyczne z zastosowaniem radioaktywnego jodu), a tym samym uniemożliwiać planowe leczenie chorób tarczycy jodem radioaktywnym. Po zakończeniu stosowania leku , nie należy wykonywać takich badań co najmniej przez 1-4 tygodnie.

Utleniające działanie leku może być przyczyną fałszywie dodatnich wyników różnych testów diagnostycznych (np. testy toluidynowy i z żywicą gwajakową na hemoglobinę i glukozę w stolcu i moczu).

Utleniające właściwości leku mogą być przyczyną korozji metali, natomiast plastik i materiały syntetyczne są na ogół odporne na jodowany powidon. Zdarzają się przypadki odwracalnego przebarwienia niektórych materiałów tekstylnych, np. ubrań.

Lek można łatwo usunąć z materiałów tekstylnych i innych za pomocą ciepłej wody i mydła. W przypadku plam trudnych do usunięcia, należy zastosować roztwór amoniaku lub roztwór tiosiarczanu sodu.

Ciemnobrązowy kolor leku jest wskaźnikiem jego skuteczności. Jeśli kolor leku staje się mniej intensywny, wskazuje to na jego słabsze działanie przeciwdrobnoustrojowe.

Ekspozycja na światło itemperatury powyżej 40ºC przyspiesza rozkład leku. Lek ma działanie przeciwbakteryjne przy pH w zakresie 2-7.

Unikać kontaktu leku z oczami. Jeśli lek dostanie się do oczu należy rozchylić powieki i płukać oczy dużą ilością bieżącej wody przez 10 – 15 minut. Pacjenta powinien zbadać okulista.

Ciąża i laktacja

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.

Jodowany powidon nie ma działania teratogennego.

Stosowanie leku w okresie ciąży i karmienia piersią jest dozwolone jedynie wtedy, gdy zadecyduje o tym lekarz w przypadku dokładnej diagnozy i bezwzględnych wskazań do zastosowania leku. Należy monitorować czynność tarczycy u matki i dziecka.

Stosowanie leku powinno być ograniczone do krótkiego okresu czasu.

Jod przenika przez łożysko i do mleka matki i osiąga w mleku matki większe stężenie niż we krwi.

Należy bezwzględnie chronić niemowlę przed połknięciem leku.

Dodatkowe informacje

To jest lek. Dla bezpieczeństwa stosuj go zgodnie z ulotką dołączoną do opakowania. Nie przekraczaj maksymalnej dawki leku. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.

Interakcje z innymi lekami

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.

Jednoczesne stosowanie leku z nadtlenkiem wodoru, enzymatycznymi preparatami do leczenia ran zawierającymi srebro lub taulorydynę oraz środkami antyseptycznymi może być przyczyną wzajemnego osłabiania działania tych leków.

Leku nie wolno stosować jednocześnie z lekami zawierającymi rtęć, ze względu na ryzyko tworzenia się żrącego związku jodu i rtęci.

W razie zastosowania leku na tę samą lub sąsiadującą okolicę skóry jednocześnie lub tuż po aplikacji leków antyseptycznych zawierających oktenidynę, lek może spowodować przemijające przebarwienie skóry.

Mogą wystąpić reakcje z białkiem i nienasyconymi kompleksami organicznymi, które mogą być kompensowane przez większe dawki tego leku (jodowanego powidonu).

Należy unikać przewlekłego stosowania leku, szczególnie na dużych powierzchniach, u osób leczonych litem.

Nie należy stosować tego leku na skórę jednocześnie z innymi lekami o właściwościach redukujących, kwasowych lub zawierających alkaloidy.

Uwaga

Ze względu na utleniające właściwości tego leku, w przypadku niektórych testów na wykrywanie krwi utajonej w kale lub wykrywanie krwi lub glukozy w moczu, zanieczyszczenie lekiem może dać wyniki fałszywie dodatnie.

Podczas stosowania leku może zmniejszyć się wychwyt jodu przez tarczycę, co z kolei może utrudniać przeprowadzenie niektórych badań diagnostycznych (np. scyntygrafia tarczycy, oznaczanie jodu związanego z białkiem, badania z zastosowaniem jodu radioaktywnego) lub uniemożliwiać leczenie chorób tarczycy jodem. Aby uzyskać niezafałszowane wyniki należy zachować odpowiednio długi odstępu czasu (1-4 tygodnie) między zakończeniem stosowania tego leku a scyntygrafią tarczycy.

Działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Rzadkie objawy niepożądane (występują u 1 do 10 na 10 000 osób):

Reakcje nadwrażliwości, kontaktowe zapalenie skóry (z takimi objawami jak zaczerwienienie, niewielkie pęcherze i świąd). Jeśli takie objawy wystąpią, należy zaprzestać stosowania leku i powiedzieć o nich lekarzowi.

Bardzo rzadkie objawy niepożądane (występują rzadziej niż u 1 na 10 000 osób):

Reakcja anafilaktyczna (groźna reakcja alergiczna, powodująca między innymi trudności w oddychaniu, zawroty głowy, spadek ciśnienia tętniczego). Jeśli takie objawy wystąpią, należy natychmiast zaprzestać stosowania leku i powiedzieć o nich lekarzowi.

Obrzęk naczynioruchowy (groźna reakcja alergiczna powodująca obrzęk twarzy lub gardła). Jeśli takie objawy wystąpią, należy natychmiast zaprzestać stosowania leku i powiedzieć o nich lekarzowi.

Nadczynność tarczycy (nadmierna aktywność tarczycy powodująca, między innymi zwiększenie apetytu, zmniejszenie masy ciała, poty, szybsze bicie serca lub niepokój ruchowy.

Objawy niepożądane o nieznanej częstości występowania (nie może być określona na podstawie dostępnych danych):

Niedoczynność tarczycy po dłuższym lub intensywniejszym stosowaniu leku.

Zaburzenia czynności nerek.

Chemiczne oparzenie skóry (może wystąpić w wyniku ,,zbierania się” leku pod pacjentem w czasie przygotowania pacjenta do operacji); zaburzenia elektrolitowe, kwasica metaboliczna, ostra niewydolność nerek, nieprawidłowa osmolarność krwi (może wystąpić po zastosowaniu dużych ilości leku).

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych:

Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa

tel.: + 48 22 49-21-301, fax: +48 22 49-21-309

e-mail: ndl@urpl.gov.pl

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.